Πέτρος Λινάρδος (1925-2022)

 

- Έφυγε πλήρης ημερών, στα 97 του χρόνια, μια εμβληματική μορφή της αθλητικής δημοσιογραφίας, και όχι μόνο της αθλητικής. Υπήρξε γέννημα-θρέμμα του Πανιωνίου, κυριολεκτικά, μιας και γεννήθηκε στα αποδυτήρια! της ομάδας, κάτω από τις κερκίδες του Παναθηναϊκού Σταδίου, στο οποίο στεγαζόταν το 1925 ο προσφυγικός συλλογος. Υπήρξε ο επιζών συνδετικός κρίκος του συλλόγου με τη γενέτειρα Σμύρνη. Ο θείος του, ο Δημητρός Δάλλας, ήταν ιδρυτικό μέλος του Πανιώνιου και ως πρόεδρος του συλλόγου το 1922 κατάφερε να τον ξαναστήσει στην Αθήνα. Παππούς του ήταν ο φίλαθλος δημοσιογράφος Μιλτιάδης Σεϊζάνης, που υπήρξε άτυπος νονός του Πανιωνίου, μιας και πρώτος αυτός χρησιμοποίησε τον τίτλο "Πανιώνιοι αγώνες", για την αθλητική διοργάνωση που έδωσε το όνομά της στο συλλογο.

- Ο Πέτρος Λινάρδος έζησε όλη του τη ζωή στη Ν. Σμύρνη. Φοίτησε στην Ευαγγελική Σχολή, όπου ξεκίνησε να δημοσιογραφεί στην σχολική εφημεριδούλα "Η Μαθητική Πένα", ακολουθώντας τα βήματα των συγγενών του, Σεϊζάνη και Δάλλα, που ήταν επίσης δημοσιογραφοι. Μεταπολεμικά θήτευσε σε αθλητικές και πολιτικές εφημερίδες ως αθλητικός, καλλιτεχνικός και πολιτικός συντάκτης (κριτική ταινιών, βιβλίων, ναυτιλία, κοινωνικό ρεπορτάζ, σπορ, ολυμπισμός, αθλητικός φιλοτελισμός): Τα Νέα, Το Βήμα, Οικονομικός Ταχυδρόμος, Αθλητική Ηχώ, Μπάλα κ.ά. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος για πολλά χρόνια του Συνδέσμου Αθλητικού Τύπου (ΣΑΤ κι έπειτα ΠΣΑΤ). Ήταν ενεργός ως το θανατό του καθώς διατηρούσε στο "Βήμα" μια εβδομαδιαία αθλητικο-φιλολογική στήλη.

- Υπήρξε ρομαντικός λάτρης του αθλητισμού σε όλες τις μορφές του, για τον οποίο έλεγε πως είναι ευλογία για τον άνθρωπο, αρκεί να μην ξεχνά το "θ" και γίνεται α...λητισμός. Δεν είναι πολύ γνωστό ότι ως πρόεδρος του ΠΣΑΤ είχε την ιδέα να καθιερωθεί το Σούπερ Κύπελλο ποδοσφαίρου, αθλοθετώντας σχετικό τρόπαιο το 1980 και διοργανώνοντας αγώνα μεταξύ Ολυμπιακού (πρωταθλητή) - Καστοριάς (κυπελλούχου), θεσμός ο οποίος δεν είχε συνέχεια δυστυχώς, για τους γνωστούς οπαδικούς λόγους.

- Ως συγγραφέας άφησε σπουδαίο έργο. Εξέδωσε δέκα βιβλία αθλητικής ιστορίας, για τον Πανιώνιο, Πανελλήνιο Γ.Σ., Εθνικό Γ.Σ., Ολυμπιακά αθλήματα και ολυμπιονίκες, τα Τήνια 1895, Δημήτρη Βικέλα (τρία βιβλία) κ.ά. Επίσης, δημοσίευσε πολλές μελέτες αθλητικο-ιστορικές και φιλολογικές σε ελληνικά και ξένα περιοδικά, ερευνώντας αρχειακό υλικό. Για τη συμβολή του στην ιστορία του Ολυμπισμού και του αθλητισμού έχει τιμηθεί από την Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή, την Ολυμπιακή Ακαδημία και άλλους διεθνείς και εγχώριους φορείς.

 

- Τον ρομαντισμό, από τον οποίο ξεκίνησε η αθλητική ιδέα, προσπάθησε να μας μεταφέρει στο τελευταίο βιβλίο του, που εξέδωσε το 2018, για τον πρωτεργάτη του Πανιωνίου τον Δημητρό Δάλλα. Θεωρώ μεγάλη τιμή που μου ζήτησε να συνδράμω με ένα ελάχιστο κείμενο στην έκδοση αυτή για τα σύμβολα και τα χρώματα στην υπεραιωνόβια πορεία του Πανιωνίου, αναγνωρίζοντας πως η έρευνα και η έκδοση που έκανα το 2015 για τα 125 χρόνια του Ιστορικού στέκεται ισάξια παλιότερων έργων για την ιστορία του συλλόγου.

Στην εκδήλωση για τον Μικρασιατικό Αθλητισμό (30.5.2018)

- Νιώθω περήφανος που τον γνώρισα, που με δέχτηκε στο σπίτι του, που με τίμησε με την εμπιστοσύνη του και τη γενναιοδωρία του, που συνεργαστήκαμε σε κάποιες εκδηλώσεις αθλητικοϊστορικού χαρακτήρα.

- Αυτός ήταν ο πατριάρχης της ελληνικής αθλητικής δημοσιογραφίας. Ένας σπουδαίος και συνάμα σεμνός άνθρωπος. Συλλυπητήρια στους οικείους του.

* Θ.Μ. 19.3.2022.

* Δες επίσης εδώ κι εδώ.