Ο Μπραμς με τα λάβαρα Μπέβερεν, Άντερλεχτ, Πανιώνιου, Τράμπζονσπορ. |
Αποχαιρετισμός στον Βέλγο παλιό προπονητή του Πανιωνίου Ούρμπεν Μπραμς (Urbain Braems, 1933-2021) που απεβίωσε πρόσφατα.
Ο Urbain Braems γεννήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 1933 στη φλαμανδική πόλη Zottegem που βρίσκεται 36 χλμ από τις Βρυξέλες. Στην ίδια πόλη διέμενε μόνιμα ως το θανάτό του. Υπήρξε αναγνωρισμένη ποδοσφαιρική προσωπικότητα. Ως προπονητής εργάστηκε σε κορυφαίες βέλγικες ομάδες, στον Πανιώνιο και στην Τράμπζονσπορ, πάντα με επιτυχία. Είναι χαρακτηριστικό ότι ποτέ δεν απολύθηκε από ομάδα στη μέση της σεζόν, κάτι σχεδόν αδύνατο για προπονητή. Παράλληλα για αρκετά χρόνια εργαζόταν στην εκπαίδευση. Απεβίωσε στις 9 Σεπτεμβρίου 2021. Έμενε στην γενέθλια πόλη του, το προάστιο Zottegem των Βρυξελών, με τη σύζυγό του Ελιέν. Είχε μία κόρη την Σίντια και τρία εγγόνια.
*Η ποδοσφαιρική του καριέρα
Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο σε μικρή ηλικία στην ομάδα της γενέτειράς του KSV Sottegem. Επαγγελματικά αγωνίστηκε από το 1955 ως το 1960 στις Ρασίγκ Μέχελεν, ΦΚ Μπριζ και Ντάρινγκ Βρυξελών. Έκλεισε την καριέρα του στην ερασιτεχνική KSK Halle. Κορυφαίες και ταυτόχρονα μοιραίες αναμετρήσεις της καριέρας του ήταν, ως παίκτης της Daring, οι αγώνες κατά της Feyenoord για τους ομίλους του Benelux Cup 1959-1961. Στο α΄ ματς, στις 11/11/1959 αποθεώθηκε καθώς πέτυχε το γκολ στη νίκη με 1-0 αλλά η ρεβάνς, στις 14/4/1960 στην οποία η Daring ηττήθηκε 1-2, υπήρξε μοιραία για τον ίδιο καθώς υπέστη σοβαρό τραυματισμό στο γόνατο, γεγονός που σηματοδότησε το τέλος της επαγγελματικής ποδοσφαιρικής σταδιοδρομίας του. Έπαιξε σε 50 παιχνίδια (13 γκολ) στην Α΄ Κατηγορία ενώ συνολικά σε Α΄ και Β΄ είχε 89 ματς (31 γκολ). Αναλυτικά οι ομάδες που έπαιξε και οι συμμετοχές (γκολ) ήταν:
1950-1955: KSV Sottegem
1955-1956: Racing Mechelen, 27 (6), ημιτελικά κυπέλλου
1956-1957: Club Brugge, 29 (13)
1957-1960: Daring CB, 33 (12)
1960-1962: KSK Halle
*Ως προπονητής
Υπήρξε κορυφαίος. Πήρε τίτλους με δυο κορυφαίες ομάδες του Βελγίου (Άντερλεχτ και Μπέβερεν), στις οποίες εργάστηκε και δεύτερη φορά. Αλλά και στις υπόλοιπες ομάδες που εργάστηκε ήταν επιτυχημένος. Οι ομάδες που υπηρέτησε ως προπονητής ήταν:
- Ζότεγκεμ (1962-1967): ανέλαβε την ομάδα της πόλης του, σε ηλικία μόλις 29 ετών, όταν ανέβηκε για πρώτη φορά στην 3η κατηγορία. Την σταθεροποίησε, δυνάμωσε σταδιακά και το 1967 διεκδίκησε τον τίτλο και την άνοδο αλλά τερμάτισε 2η.
- Σερκλ Μπριζ (1967-1972): σε 5 χρόνια την ανέβασε από την 3η κατηγορία στην 1η και το 1971/72 τερμάτισε στην 5η θέση, διεκδικώντας την έξοδο στο Κυπ. ΟΥΕΦΑ.
- Άντβερπ (1972/73): 7η.
- Άντερλεχτ (δυο θητείες: 1973-75, 1979-80). Με τους βιρτουόζους διεθνείς Ολλανδούς Rob Rensenbrink, Arie Haan και τους διεθνείς Βέλγους Paul Van Himst, François Van der Elst κατέκτησε: πρωτάθλημα 1974, κύπελλο 1975, λιγκ καπ 1974, ενώ έφτασε ως τα προημιτελικά του Κυπ. Πρωταθλητριών 1974/75, όπου αποκλείστηκε από την Leeds Utd. Στον β΄γύρο είχε αποκλείσει τον Ολυμπιακό στα περίφημα ματς ΟΣΦΠ-Αντερλεχτ 1-5, 3-0.
Με τον Ρένζενμπρινκ στην Άντερλεχτ |
- Λόκερεν (1978/79): 4η.
- Μπέβερεν (δυο θητείες: 1975-1978, 1981-1984). Ανέδειξε την μικρή Μπέβερεν, η οποία ως τότε δεν είχε κερδίσει ποτέ κάποιον τίτλο ούτε είχε παίξει στην Ευρώπη, σε πρωταγωνίστρια του βελγικού ποδοσφαίρου. Καθιέρωσε τον κορυφαίο Βέλγο διεθνή τερματοφύλακα Jean-Marie Pfaff, ενώ αναζωογόνησε τον βετεράνο διεθνή Jean Janssens που έκανε τις καλύτερες σεζόν της καριέρας του. Στη δεύτερη θητεία του στη θέση του Pfaff προώθησε και καθιέρωσε τον 18χρονο Filip De Wilde που εξελίχθηκε σε διεθνή, ενώ βασικά στελέχη ήταν ο αρχηγός Marc Baecke κι ο Πολωνός Marek Kusto. Κατέκτησε: πρωτάθλημα 1984, δυο κύπελλα 1978, 1983 και σούπερ καπ 1984.
Με τον Ζαν Μαρί Πφαφ και το Κύπελλο Βελγίου 1978. |
- Πανιώνιος (1985-1988). Ήρθε στην ακμή της καριέρας του καθώς ήταν πρωταθλητής Βελγίου. Αν και είχε προτάσεις από τις ΗΠΑ κι από ευρωπαϊκούς συλλόγους, προτίμησε την Ελλάδα και τον Πανιώνιο. Έμεινε τρεις σεζόν, που αποτελεί ως σήμερα το ρεκόρ παραμονής για ξένο προπονητή του συλλόγου.
- Σταντάρ Λιέγης (1988/89): 6η και φιναλίστ του κυπέλλου, σε μια μεταβατική περίοδο για την φιλόδοξη ομάδα, στην οποία έπαιζαν τότε οι διεθνείς Βέλγοι Alex Czerniatynski, Guy Vandersmissen, Gilbert Bodart, ο Γιουγκοσλάβος Ljubomir Radanović κι ο Ισραηλινός Ronny Rosenthal.
- Τράμπζονσπορ (1989/90 και 1991/92, ενδιάμεσα δεν εργάστηκε καθώς αντιμετώπισε ένα πρόβλημα υγείας). Ήταν η τελευταία ομάδα που εργάστηκε ως προπονητής, στην οποία τον κάλεσε ο Jean-Marie Pfaff, όπου έκλεισε κι εκείνος την μεγάλη του καριέρα. Κατέκτησε το κύπελλο Τουρκίας 1992, έφτασε στον τελικό του 1990, ενώ συμμετείχε και τις τρεις σεζόν στην Ευρώπη, φτάνοντας ως τους 16 του Κυπ. ΟΥΕΦΑ 1991/92, με παίκτες μεταξύ άλλων τον Δανό διεθνή Lars Olsen, τον Γιουγκοσλάβο τερματοφύλακα Vukašin Petranović που διαδέχθηκε τον Pfaff και τους Τούρκους διεθνείς Ogün Temizkanoğlu, Ünal Karaman, Orhan Çıkırıkçı, Hami Mandıralı. Το γεγονός ότι η ομάδα μπήκε σφήνα στο κατεστημένο των ομάδων της Πόλης (Γαλατά, Φενέρ, Μπεσίκτας) εκτιμήθηκε κι ως ανταμοιβή ο Μπραμς ανακηρύχθηκε επίτιμος πολίτης της Τραπεζούντας το 2007.
Με το αναμνηστικό της Τράμπζονσπορ |
*Στον Πανιώνιο (1985-1988)
Στην ομάδα της Ν. Σμύρνης έμεινε τρεις σεζόν, που ήταν από τις πιο επιτυχημένες του συλλόγου. Από το χείλος του υποβιβασμού που είχε φθάσει τις προηγούμενες χρονιές, όταν σώθηκε δυο φορές έπειτα από μπαράζ, κατάφερε να την κάνει πρωταγωνίστρια του πρωταθλήματος αξιοποιώντας το νεανικό δυναμικό αλλά και τους παλιούς παίκτες που διέθετε, με κάποιες προσεκτικές προσθήκες σημαντικών παικτών. Είχε θετικό παλμαρέ με 42 νίκες, 28 ισοπαλίες, 38 ήττες (134-116 γκολ) σε 108 επίσημα ματς, ως εξής:
-Πρωτάθλημα: 90 ματς, 33*- 27-30, 106*-89 γκολ. (*3 νίκες ήταν 2-0 ά.α.)
-Κύπ. Ελλάδος: 10 ματς, 5-0-5, 14-11 γκολ
-Βαλκανικό Κ.: 6 ματς, 4-1-1, 13-10 γκολ.
-Κύπ. ΟΥΕΦΑ: 2 ματς, 0-0-2, 1-6 γκολ.
-ΣΥΝΟΛΟ: 108 ματς, 42-28-38, 134-116 γκολ.
Η απόδοση της ομάδας έφερε πολύ κόσμο στο γήπεδο. Συχνά ξεπερνούσε τα 10.000 εισιτήρια, όχι μόνο με τις ομάδες του ΠΟΚ αλλά και με ΠΑΟΚ, Άρη, Ηρακλή, Λάρισα. Κατά την τριετία αυτή στην ομάδα αγωνίστηκαν, μεταξύ άλλων, κάποιοι σπουδαίοι Έλληνες παίκτες, πολλοί απο τους οποίους υπήρξαν διεθνείς με την ελπίδων κι αργότερα στην ανδρών: Μανίκας, Φιλιππής, Μπέριος, Κουτρόπουλος, Χαλκίδης, Γραβάνης, Καναράς, Εμβολιάδης, Αποσπόρης, Μαυρίκης, Λίμα, Καραμίχαλος, Παυλόπουλος, Παπαχριστόπουλος, Τσιαντάκης, Μαραγκός, Παπουλίδης, Μαύρος (από 1987/88), Τόγιας (από 1988). Επίσης, ο Βούλγαρος σπεσιαλίστας των φάουλ Τεοντόρ Μπαρζόφ (1985/86), ο Άγγλος διεθνής Γκάρι Όουεν (1986/87) κι ο Γιουγκοσλάβος Νταβόρ Γιούρισιτς (από 1986/87).
Ας δουμε τις σεζόν:
-1985-86: 5η θέση (14-6-10, 38-33 γκολ, 34β), δύο μόλις βαθμούς πίσω από την 3η ΑΕΚ που βγήκε στο Κυπ. ΟΥΕΦΑ και πάνω από τον Ολυμπιακό, αξιοποιώντας την δυνατή έδρα του, όπου έκανε 13 νίκες, ενώ νίκησε εκτός στην Τούμπα και πήρε ισοπαλία από την ΑΕΚ. Συμμετείχε στο Βαλκανικό κύπελλο, στο οποίο έφτασε αήττητος ως τον τελικό, που έγινε στην αρχή της επόμενης σεζόν. Έχασε το κύπελλο από τη Σλάβια Σόφιας, αν και στη ρεβάνς από το 23΄ είχε ισοφαρίσει το 0-3 του α΄ματς, σκορ το οποίο κράτησε ως το 63΄.
Μπέριος, Μπραμς, Αποσπόρης |
Τα αποτελέσματα:
*Βαλκανικό Κύπελλο 1986.
α΄ γύρος: Πανιώνιος-Μπότεφ Βράτσα 3-2 (Μαυρίκης 46΄, 85΄, Παπαχριστόπουλος 50΄), 3-1 (Καναράς 48΄, Παυλόπουλος 60΄, Μαυρίκης 75΄).
β΄ γύρος: Πανιώνιος- Γκλόρια Μπουζάου 3-1 (Τσιαντάκης 55΄, Καραμίχαλος 80΄ πέν., Παυλόπουλος 90΄), 1-1 (Αποσπόρης 54΄).
Τελικός: Πανιώνιος-Σλάβια Σόφιας 0-3, 3-2 (Μαυρίκης 5΄, Όουεν 17΄ πέν., 23΄ πέν. - Μιρόνοφ 63΄, Αλεξάντροφ 67΄).
Καραμίχαλος, Μπραμς, Μαυρίκης, Τσιαντάκης |
-1986-87: 4η θέση (11-11-8, 36-22 γκολ, 33β) και έξοδος στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Ευνοήθηκε μεν από την αποχή κάποιων ΠΑΕ και προσπέρασε Ηρακλή και ΠΑΟΚ τις τρεις τελευταίες αγωνιστικές αλλά είχε πετύχει μερικά σημαντικά αποτελέσματα, όπως ισοπαλίες εντός κι εκτός με ΑΕΚ και ΠΑΟ, νίκη εντός και ισοπαλία εκτός με Άρη, Ηρακλή κλπ. Καταπληκτική ήταν η πορεία στο Κύπελλο Ελλάδος ως τα προημιτελικά, όταν αντιμετώπισε και τους τέσσερις συλλόγους του λεγόμενου σήμερα BIG-4 (τους τρεις του παλιού ΠΟΚ και τον ΠΑΟΚ). Η περίπτωση αυτή είναι μοναδική, διότι δεν έχει ξανασυμβεί στο κύπελλο μια ομάδα να παίξει και με τους τέσσερις την ίδια σεζόν! Απέκλεισε ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Ολυμπιακό και μάλιστα τους δύο τελευταίους σε διπλά ματς! Στα προημιτελικό αποκλείστηκε από τον ΠΑΟ (1-3, 1-0) καθώς στη Ν. Σμύρνη νικήθηκε από έναν απίθανο Σαργκάνη που έπιασε τ' άπιαστα, με αποκορύφωμα μια απόκρουση στο 'Γ' σε ανάποδο ψαλίδι του Χαλκίδη στο 90' που έμεινε στην ιστορία.
Πανηγυρισμοί μετά το 3-0 επί του Ολυμπιακού στο κύπελλο |
Τα αποτελέσματα:
* Κύπελλο Ελλάδος 1986/87.
Α΄ γύρος: Πανιώνιος – Χαραυγιακός: 2-0 (παράταση, Τσιαντάκης 98΄, Καραμίχαλος 118΄).
Έξτρα γύρος: Πανιώνιος – ΑΕΚ: 1-0 (παράταση, Όουεν 107΄).
Β΄ γύρος: Πανιώνιος – ΠΑΟΚ: 3-0 (Αποσπόρης 37΄, 49΄, Όουεν 5΄ πέν), 0-1 (Μπανιώτης 73΄).
Γ΄ γύρος: Πανιώνιος – Ολυμπιακός Π.: 3-0 (Καραμίχαλος 10΄, Γιούρισιτς 63΄, 87΄), 0-1 (Μπονόβας 9΄).
Προημιτελικά: Παναθηναϊκός – Πανιώνιος: 3-1 (Χρ. Δημόπουλος 6΄, Σαραβάκος 23΄, Μπατσινίλας 70΄ - Τσιαντάκης 42΄). 0-1 (Όουεν 6΄).
Η ομάδα του 1986-87 με τον Μπραμς, σε πλήρη σύνθεση |
-1987-88: 10η θέση (8-10-12, 32-34 γκολ, 26β). Συμμετοχή στο Κύπ. ΟΥΕΦΑ, με Τουλούζ. Μέτρια χρονιά, αν και πέτυχε μερικές σπουδαίες νίκες, όπως 2-0 επί του Ολυμπιακού κι 1-1 εκτός, 5-0 επί Απόλλωνα, 3-0 εκτός επί Ηρακλή, ισοπαλίες εντός κι εκτός με ΑΕΚ κλπ.
Ο Ούρμπεν Μπράμς έφυγε σαν κύριος, όταν έληξε το συμβόλαιό του το 1988. Άφησε πίσω του μόνο φίλους. Στο κάδρο των αναμνήσεών του είχε σε δεσπόζουσα θέση το λάβαρο του Πανιώνιου, όπως φαίνεται στην φωτογραφία, δίπλα-δίπλα με εκείνα της Άντερλεχτ, της Μπέβερεν και της Τράμπζονσπορ, με τις οποίες είχε κατακτήσει τίτλους. Την αγάπη του στον Ιστορικό την επιδείκνυε πολλές φορές. Ήταν παρών το 1998 στο νικηφόρο τελικό Κυπέλλου επί του Παναθηναϊκού. Κατά καιρούς έδινε το παρόν σε πολλά ματς του Ιστορικού στη Ν. Σμύρνη ως την δεκ. 2010 καθώς και σε πολλά εκτός έδρας ευρωπαϊκά ματς κατα την δεκ. 2000, όπως με Ουντινέζε, Μπαρτσελόνα, Σπόρτιγκ Λισαβόνας, Νόρτζελαντ κλπ. Διατήρησε φιλικές και οικογενειακές σχέσεις με πολλούς κυανέρυθρους παίκτες και παράγοντες από την δεκ. '80.
Θοδωρής Μπελίτσος, 12.9.2021
Θεωρείτε ότι - έστω άτυπα - αποτελεί τον κορυφαίο προπονητή στην ιστορία του συλλόγου; Επί την ευκαιρία, έχει γίνει πουθενά αφιέρωμα - αναφορά στο ποιοι είναι οι κορυφαίοι παίκτες - κορυφαία ενδεκάδα όλων των εποχών; Δεν έχω εντοπίσει κάτι στο διαδίκτυο.
ΑπάντησηΔιαγραφή